-
1 instance
instance [ẽstãs]〈v.〉3 orgaan ⇒ autoriteit, instantie♦voorbeelden:être en instance de divorce • in scheiding liggeninstance judiciaire • rechtsgedingintroduire une instance contre qn. • een rechtsvordering tegen iemand instellenêtre en instance • hangende zijn -
2 introduire une instance contre qn.
introduire une instance contre qn.Dictionnaire français-néerlandais > introduire une instance contre qn.
Перевод: со всех языков на нидерландский
с нидерландского на все языки- С нидерландского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Нидерландский
- Французский